Region na pograniczu polsko-słowackim uznawany za krainę łagodności, pełen niewysokich gór ze zboczami porośniętymi lasami bukowymi, przyciąga turystów, którzy szukają spokoju na szlakach. Wabi ciszą i harmonią, malowniczymi dolinami. Próżno szukać tu ekstremalnych przeżyć.
Zobacz też: Przewodnik po PolsceGóry Beskidu Niskiego są inne niż wszystkie. Budzą zachwyt panującym tu klimatem, dzikością i pięknem. Obok tego nie da się przejść obojętnie. Zupełnie opuszczona przez lata kraina, dziś budzi się powoli do życia, choć komercji tu nie uświadczymy. Rejon Beskidu Niskiego oferuje turystom wiele atrakcji, z których największą jest… przyroda przyciągająca jak magnes. Więcej o urokach tego pasma przeczytacie w artykule: “Beskid Niski - przewodnik dla turystów”.
Beskid Niski charakteryzuje się rzeźbą równoległych pasm górskich o regularnej budowie. Występuje tu piaskowiec magurski przyjmujący często ciekawe formy skalne. Te najbardziej spektakularne znajdują się w rezerwacie Kornuty na Magurze Wątkowskiej. Beskid Niski słynie z ponad 230 jaskiń i podskalnych schronisk, a największe ich skupisko (ok. 70) znajduje się koło Lipownicy (Kilanowska Góra). Najdłuższa posiada 601m korytarzy.
Niemal 75% powierzchni Beskidu Niskiego porośnięte jest lasami, miejscami przypominającymi puszczę. Pozostała część to głównie tereny łąk, pastwisk i obszarów rolniczych. Beskid Niski jest bogaty przyrodniczo i właśnie tę przyrodę chroni Magurski Park Narodowy, Jaśliński Park Krajobrazowy i wiele funkcjonujących tu rezerwatów przyrody. Osłaniają nie tylko starodrzew buczyny karpackiej i rzadką faunę puszczańską, ale również daje schronienie wilkom, rysiom, orlikom krzykliwym i wielu innym gatunkom.
Góry Hańczowskie
Jest to najbardziej górski teren Beskidu Niskiego. To właśnie tu znajdziemy najwyższe szczyty z całego pasma. Przekraczają 900m i są to: Lackowa - 997m i Ostry Wierch - 930m, a najwyższy szczyt Beskidu Niskiego, znajdujący się tuż za polsko-słowacką granicą to Busov - 1002m. Tereny te są mocno urozmaicone. Duże różnice wysokości wraz ze stromymi zboczami czynią wędrówki atrakcyjniejsze. Pełno tu malowniczych, często zamieszkałych dolin. Zachodnia część terenu Gór Hańczowskich jest dość gęsto zaludniona, znajdują się tu niewielkie wsie z gospodarstwami omijanymi przez szlaki turystyczne. W środkowej części, w cieniu Koziego Żebra i Ostrego Wierchu leży malownicze, często odwiedzane przez turystów uzdrowisko Wysowa. Zachodnia część regionu to atrakcyjne i wyniosłe szczyty i jednocześnie rzadko uczęszczana i pusta dolina Regetowa Wyżnego. Znaleźć tu można, oprócz turystycznego szczytu Koziego Żebra, kilka ciekawych wojennych cmentarzy, z czego najbardziej znany jest na Rotundzie. To właśnie w tej części Beskidu Niskiego trafimy na urokliwe widoki pięknych panoram wyłaniających się z zarastających szczytów. Również tu wybierzemy się preferując przejażdżki dwoma kółkami lub czterema kopytami.
Busov - 1002m n.p.m.
Jest to najwyższy szczyt Beskidu Niskiego. Zalesiony, piaskowcowy masyw wznosi się po słowackiej stronie Beskidu. Na Busov można wejść na dwa sposoby. Z miejscowości Gaboltov lub z miejscowości Cigielka (wejście krótsze, choć bardziej strome).
Szlak rozpoczyna się tuż przed wsią, a na jej skraju znajduje się cygańska osada, co jest nierzadkie w tej części Słowacji. Po początkowo łagodnej wędrówce skrajem jaru, szlak zaczyna się gwałtownie wspinać, a po obu stronach ścieżki rozciągają się łąki czosnku niedźwiedziego. W przeciwieństwie do polskiej części Beskidu Niskiego, po słowackiej stronie nie jest on pod ochroną. Jego zapach towarzyszy turystom na dam szczyt. Ten zaś jest mocno zalesiony. Aby więc móc podziwiać panoramę uzdrowiska w Wysowej, należy znaleźć prześwit między drzewami, co również ma swego rodzaju urok.
Lackowa - 997m n.p.m.
Najwyższy szczyt polskiej części Beskidu Niskiego, należący do Korony Gór Polski, o której więcej w artykule: https://mubi.pl/poradniki/korony-gorskie-w-polsce/. Wędrówka na ten szczyt cieszy się sporą popularnością. Wejście na niego rozpoczyna urokliwe uzdrowisko Wysowa z ładnym parkiem zdrojowym, a sam szlak swój początek ma tuż obok cerkwi Michała Archanioła z XVIII w. Za ostatnimi zabudowaniami ciągnie się polna droga rozdzielająca pastwiska, na końcu której zobaczyć można niewysokie, kolorowe, zwłaszcza jesienią góry. Ścieżka wchodzi w las aż do rozwidlenia na granicy polsko-słowackiej. Po drodze mija szczyt Cigielki (807m n.p.m.) i dochodzi do kolejnego rozwidlenia (pod Ostrym Wierchem). Najtrudniejszy odcinek wędrówki na Lackową to zejście z Ostrego Wierchu do Przełęczy Pułaskiego (743m n.p.m.), który, jak na Beskid Niski, może zaskoczyć stromo opadającym szlakiem pełnym kamieni rozjeżdżających się pod stopami. Skoro strome zejście, to i za chwilę strome podejście. Może trochę zmęczyć, a po wspinaczce należy kierować się do tabliczki z nazwą szczytu, bo to właśnie ona jest najczęściej fotografowana z racji braku widoków na zalesionym szczycie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz